-
1 śmierć
- ci; fskazywać (skazać perf) kogoś na śmierć — to sentence sb to death
kara śmierci — capital punishment, the death penalty
zagłodzić się ( perf) na śmierć — to starve o.s. to death
na śmierć zapomniałem — pot I clean forgot (pot)
* * *f.1. (= zgon) death; śmierć biologiczna biological death; śmierć głodowa starvation, death of starvation; śmierć kliniczna clinical death; śmierć naturalna natural death; umrzeć naturalną śmiercią die of natural causes, die a natural death; śmierć mózgu brain death; śmierć męczeńska martyrdom; umrzeć śmiercią męczeńską die the death of a martyr; śmierć samobójcza suicidal death; śmierć z przyczyn naturalnych death of natural causes; śmierć tragiczna (w wypadku, wskutek morderstwa) violent death; zginąć śmiercią tragiczną die a violent death; nagła śmierć sudden death; przedwczesna śmierć premature death; anioł śmierci angel of death; cela śmierci death row, death house; kara śmierci capital punishment, death penalty; obóz śmierci death camp; rocznica śmierci anniversary of death, deathday; szwadron śmierci death squad; bliski śmierci close to death, nearing death; pod groźbą śmierci under pain of death; otrzeć się o śmierć have a brush with death; oszukać śmierć cheat death; podpisać na siebie wyrok śmierci sign one's own death warrant; ponieść śmierć be killed; ujść śmierci escape death; wykrwawić się na śmierć bleed to death; wystraszyć kogoś na śmierć scare the living daylights out of sb; zanudzić kogoś na śmierć bore sb stiff; zatłuc na śmierć beat to death; sprawa życia i śmierci matter of life and death; pan życia i śmierci master of life and death, lord of life and death; walka na śmierć i życie life and death struggle, mortal combat; aż do śmierci to one's dying day; ( w przysiędze małżeńskiej) till death do us part; na łożu śmierci on one's deathbed; raz kozie śmierć a man can die but once; come what may!; na śmierć zapomniałem I clean forgot; nie wybaczę ci tego aż do śmierci I won't forgive you to my dying day; grozi ci śmierć you're in danger of death.2. (= kościotrup z kosą) Death, the grim reaper; taniec śmierci sztuka dance of death, danse macabre.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmierć
-
2 ponieść
1. (-osę, -esiesz); imp -eś; pt -ósł, -osła, -eśli; vb od ponosić 2. vt perf* * *pf.1. zob. ponosić.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ponieść
-
3 śmierć śmier·ć
-
4 śmier|ć
f zw. sg 1. (zgon) death- śmierć z głodu/pragnienia/wyczerpania/wycieńczenia death from starvation/thirst/exhaustion/emaciation- zamarznąć na śmierć to freeze to death- jeśli nie uwolnimy zakładników, czeka ich śmierć z ręki terrorystów if we don’t free the hostages they will die at the hands of the terrorists- zginąć śmiercią bohatera/męczeńską to die a hero’s/martyr’s death- zapić się/zaharować się na śmierć to drink/work oneself to death- pobić kogoś na śmierć to beat sb to death- przyjaźń na śmierć i życie przen. a lifelong friendship- aż do śmierci for the rest of one’s life- na śmierć zapomniałam! pot. I clean forgot!- blady jak śmierć as white as a sheet- za zabójstwo policjanta grozi śmierć death is the penalty for killing a police officer- śmierć przez rozstrzelanie/powieszenie/na krześle elektrycznym death by firing squad/hanging/electrocution- kara śmierci Prawo the death penalty, capital punishment2. przen. (koniec) death- wynalezienie płyty kompaktowej spowodowało śmierć gramofonu the CD led to the extinction of the record player- śmierć zdrajcom! death to traitors!3. Szt. (postać ludzkiego szkieletu z kosą) death, the Grim Reaper- □ czarna śmierć przest. the Black Death- nienaturalna śmierć unnatural death- śmierć cywilna przest. civil death- śmierć kliniczna Med. clinical death- śmierć naturalna Med. natural death, death from natural causes- śmierć polityczna książk. the end of one’s political career- śmierć tragiczna książk. tragic death■ iść a. pójść na śmierć to go to one’s (almost certain) death- ponieść śmierć książk. to perish- wielu młodych ludzi poniosło śmierć na wojnie many young people perished in the war- śmierć zabrała kogoś książk., euf. death has taken sb from us- nie wiadomo, kogo z nas pierwszego śmierć zabierze who knows which of us will be the first to go- walczyć ze śmiercią to fight for one’s life- zadać komuś śmierć książk. to kill sb- znaleźć śmierć książk. to find deathThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmier|ć
-
5 pon|ieść1
pf — pon|osić1 impf (poniosę, poniesiesz, poniósł, poniosła, ponieśli — ponoszę) vt 1. (doświadczyć) to incur [koszty]; to suffer [klęskę, stratę]- ponieść śmierć to die- ponieść konsekwencje czegoś to suffer the consequences of sth- ponieść odpowiedzialność za coś to be held responsible for sth- ponosić winę za coś to be to blame for sth- ponieść zasłużoną karę za coś to be rightly punished for sth2. (o emocjach) poniósł go entuzjazm he got carried away with his enthusiasm- nerwy go poniosły he lost his nerve- trochę mnie poniosło I got a bit carried awayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pon|ieść1
-
6 ponosić
(odpowiedzialność, koszty) to bear; (ryzyko, stratę) to incur; ( porażkę) to sufferiść, gdzie oczy poniosą — to wander aimlessly
* * *ipf.1. (= doświadczać czegoś) suffer; ponosić fiasko end in a fiasco; ponosić karę suffer punishment; ponosić klęskę meet l. suffer defeat; ponosić odpowiedzialność za coś be responsible for sth; ponosić ryzyko assume l. take risk; ponosić winę be responsible, be guilty.2. (= doznać, zostać obarczonym) bear; ponosić koszty bear costs; ponieść śmierć be killed, meet sb's death.3. ( o silnym impulsie) be carried away; poszedł, gdzie go oczy poniosą he went just anywhere.5. (= nosić przez jakiś czas) carry ( for some time).6. (= pochodzić w ubraniu) wear ( for some time).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ponosić
См. также в других словарях:
ponieść śmierć — {{/stl 13}}{{stl 7}} zginąć, polegnąć, stracić życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W katastrofie samolotu ponieśli śmierć wszyscy pasażerowie i członkowie załogi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmierć — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. śmierćrci, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostateczne ustanie czynności życiowych organizmu; fakt, że ktoś umarł; koniec życia, zgon; śmierć biologiczna : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
potopić — dk VIa, potopićpię, potopićpisz, potopićtop, potopićpiony 1. «topiąc wiele osób, zwierząt spowodować ich śmierć; kolejno zatopić, utopić wiele osób, zwierząt, rzeczy» Potopić kocięta, szczenięta. Potopić łodzie nieprzyjacielskie. 2. rzad.… … Słownik języka polskiego
skręcić — 1. Głód, ból skręca kogoś, skręca komuś kiszki, wnętrzności; kogoś aż skręca (z głodu, z bólu itp.) «ktoś odczuwa coś (np. głód, ból) intensywnie»: Przez to jego milczenie nawet nie zjedliśmy, co nam matka na drogę uszykowała, lecz bałem się… … Słownik frazeologiczny
skręcać — 1. Głód, ból skręca kogoś, skręca komuś kiszki, wnętrzności; kogoś aż skręca (z głodu, z bólu itp.) «ktoś odczuwa coś (np. głód, ból) intensywnie»: Przez to jego milczenie nawet nie zjedliśmy, co nam matka na drogę uszykowała, lecz bałem się… … Słownik frazeologiczny
skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… … Słownik języka polskiego
zginąć — dk Vb, zginąćnę, zginąćniesz, zgiń, zginąćnął, zginąćnęła, zginąćnęli, zginąćnąwszy 1. «ponieść śmierć, zostać zabitym, stracić życie w walce; polec, paść» Zginąć tragicznie. Zginąć śmiercią walecznych. Zginąć na polu chwały. Zginąć za wielką… … Słownik języka polskiego